martes, 15. diciembre 2009
"París no se acaba nunca"

A priori, este libro tiene todos los elementos que detesto en los contadores de historias. Un escritor en crisis deslizando su lengua por el extraordinario perímetro de su ombligo, citas cultistas a discreción, encuentros con personajes de fama más o menos efímera, referencias a lugares que en su mayoría han desaparecido. Y sin embargo...

En "París no se acaba nunca" (2003), Enrique Vila-Matas consigue una atractiva mezcla de autobiografía, ficción y ensayo. Nos encontramos con un personaje obsesionado con parecerse a Ernest Hemingway que explica sus años de aprendizaje como escritor alojado en una buhardilla parisina. Su casera es Marguerite Duras, que le da una cuartilla con unos consejos sobre todo aquello que debe tener un cuenta a la hora de escribir. El joven, autor aún embrionario y desdibujado, trata de averiguar su camino al tiempo que disfruta de las luces de bohemia y padece los sinsabores de una precaria condición económica. Todo queda cosido mediante el guión de una conferencia de tres días sobre la ironía.

A base de vapulear la imagen de un artista pretencioso que identifica consigo mismo, Vila-Matas da consistencia a un personaje interesante por las ganas de aprender y porque sortea las mil y una excusas que tendría para rendirse. Buena parte de los miedos y peligros que acechan al escritor novel están aquí, expresados por alguien que sin duda los superó con éxito.

Y después está el escenario, claro. París recupera por unos instantes la condición de centro del universo por el que pasan artistas mundialmente famosos rebosantes de sentencias inolvidables, personajes periféricos de notable interés o fantasmas del arrabal de la literatura y otras presencias pintorescas. Se vuelve a exhibir la magia de un lugar que mantiene la mayoría de los nombres de sus calles pero que renueva sus establecimientos aun a costa de perder con ello fragmentos de su Historia. Mejor dicho, su Historia se reescribe, por lo que París se manifiesta como un palimpsesto del que vale la pena retener hasta sus borrones.

Definitivamente, París no se acaba nunca y escapa a cualquier intento de ser capturada en una instantánea o en unos párrafos. Enrique Vila-Matas se acerca a ella de forma sentimental y sale ileso de caer en el sentimentalismo. Buen trabajo.

* "Exploradores del abismo"

* "Dublinesca"

... Comment

Online for 8447 days
Last update: 8/9/25 23:00
status
No estás registrado ... hazlo
menu
... home
... feeds
... temillas

... Antville.org home
Menú degustación

Anécdotas poco útiles
Anhelos poderosos
Discos de cabecera
El museo de Cheshire
Literatura animada
Mi tenis
Mis películas favoritas
Notas musicales
search
 
calendar
septiembre 2025
domlunmarmiéjueviesáb
123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930
agosto
recent updates
Post-US Open 2025 Carlos Alcaraz
ha conseguido su segunda copa del US Open, su sexto...
by Javi (8/9/25 23:00)
Repaso de autores comentados Post
actualizado, pendiente de incorporaciones. * ABREU, Andrea * ACHEBE, Chinua...
by Javi (1/9/25 20:48)
"Un verdor terrible" “(…) un
antecesor del veneno utilizado por los nazis en los campos...
by Javi (1/9/25 20:37)
"La ciència en la literatura"
“En aquest llibre citarem referències científiques en obres literàries, analitzarem...
by Javi (24/8/25 23:47)
"La trenza" "En el telar,
ante mí, tres hilos de nylon tensos. Se cogen de...
by Javi (17/8/25 23:41)
"El vuelo de la cometa"
“De pronto, le entran dudas. ¿Qué hace allí, en mitad...
by Javi (17/8/25 23:36)
"La conjura contra América" "Y
a las 4 en punto ded la madrugada del viernes...
by Javi (11/8/25 12:07)
"American Pastoral" [Nathan Zuckerman] “The
Swede. During the war years, when I was still a...
by Javi (11/8/25 11:53)
"Com TV3 no hi ha(via)
res" “Jo, com tothom, vaja, com quasi tothom, faig crítiques...
by Javi (10/8/25 22:44)
"Brideshead Revisited" “I was aghast
to realize that something within me, long sickening, had quietly...
by Javi (28/7/25 10:57)
Cavernas paralelas

RSS Feed

Made with Antville
Helma Object Publisher